Odpowiedź na to pytanie może być różna dla różnych programów grantowych, dlatego każdorazowo trzeba te wytyczne sprawdzić.

Generalnie, minimalna liczba partnerów wynosi:
- Minimum dwóch partnerów, z dwóch różnych krajów objętych programem, w przypadku projektów współpracy bilateralnej (np. programów współpracy transgranicznej, jak Polska – Litwa czy Polska – Niemcy).
- Minimum trzech partnerów, z trzech różnych krajów objętych programem, w przypadku partnerskich projektów współpracy.

Warto rozważyć zaproszenie do współpracy co najmniej jednego partnera więcej ponad obowiązujące minimum.
Wtedy w sytuacji, gdy jeden z partnerów wycofa się z realizacji (co zdarza się bardzo rzadko, ale się zdarza), możliwe będzie dalsze kontynuowanie realizacji projektu.

Najczęściej występujące modele współpracy ponadnarodowej to:

• Wymiana informacji, doświadczeń, dobrych praktyk;
• Równoległe wypracowywanie rozwiązań;
• Import/eksport/adaptacja nowych rozwiązań;
• Wspólne organizowanie wydarzeń/tworzenie nowego „produktu” (np. programu szkolenia, publikacji, spektaklu, wystawy itp.);
• Mobilności edukacyjne: Wyjazdy edukacyjne kluczowej kadry organizacji w celu: udziału w kursie/szkoleniu; obserwacji pracy (job shadowing); prowadzenia zajęć za granicą.

Kilka różnych modeli współpracy może współwystępować w jednym projekcie.

Dobrze rokuje, gdy potencjalny partner projektu spełnia trzy kryteria:

• Jest zainteresowany podobnymi obszarami pracy, realizacją podobnych celów, misji, jak inicjator projektu (nie oznacza to, że powinien to być dokładnie ten sam obszar pracy – np. prowadzimy uniwersytet trzeciego wieku – i chcemy współpracować tylko z innymi uniwersytetami trzeciego wieku. Ważne jednak, by był to temat powiązany, uzupełniający – np. zapraszamy do współpracy radę seniorów z innego kraju europejskiego - co może wygenerować wartość dodaną dla projektu). Jak to sprawdzić? Przeglądając prezentację organizacji w bazach partnerów (jeśli tam figurują), przeglądając stronę internetową/profile w mediach społecznościowych, czytając o zrealizowanych inicjatywach. Możesz też poprosić interesują cię organizację o krótką, pisemną prezentację ich obszarów działania i doświadczenia. W końcu – rekomendujemy – rozmawiając z przedstawicielem/przedstawicielką potencjalnego partnera np. przez komunikator internetowy.
• Oferuje doświadczenie i kompetencje w dziedzinach, których dotyczy konkretny projekt. Możliwości sprawdzenia – jak wyżej.
• Komunikacja z partnerem – zarówno pod kątem dostępności osoby/osób do kontaktu jak i możliwość uzyskania odpowiedzi na zadane pytania oraz możliwość porozumienia się w wybranym, wspólnym języku – nie sprawiają większych problemów.

Jeżeli chodzi o sposoby poszukiwania partnerów, możemy polecić:

• Zaproszenie organizacji, które już znacie, z którymi współpracowaliście – i wiecie, w czym są dobre.
• Poszukiwanie potencjalnych partnerów przeglądając bazy partnerów (dostępne w kontekście konkretnych programów grantowych, jak i tematycznie; konkretne linki znajdziesz w naszej Bazie Wyszukiwarek Partnerów).  Przy każdym wpisie zazwyczaj są podane dane kontaktowe do konkretnej osoby, do której możesz napisać/zatelefonować.
• Przeglądanie baz zrealizowanych już projektów i uzyskanych w ich ramach rezultatów – gdzie znajdziesz też informacje o partnerach realizujących te projekty, np. Platforma Rezultatów Programu Erasmus+.
• Przeglądanie stron konkretnych programów grantowych, gdzie zazwyczaj prezentowane są również zrealizowane w danym kraju, z dofinansowaniem konkretnego programu grantowego, projekty – wraz z informacją o organizacjach je realizujących. Linki do różnych programów grantowych dofinansowujących współpracę międzynarodową znajdziesz w naszej Bazie linków do europejskich programów grantowych.
• Poprzez kontakty bezpośrednie. Nie znasz organizacji – ale może znasz osobę działającą na rzecz organizacji? Z konferencji/ze szkolenia/z mediów społecznościowych? A może twój kolega/twoja koleżanka kogoś zna? Całkiem często udana współpraca projektowa zaczyna się od 2 prywatnie znających się osób…

Warto również pamiętać, że “rozmiary” współpracujących organizacji, jak również ich forma organizacyjna, mogą się znacznie różnić. Możesz znaleźć kompetentnego, zaangażowanego partnera w organizacji, gdzie pracują 3 osoby – i w takiej, która zatrudnia ponad 2000 pracowników. Obok innych organizacji społeczeństwa obywatelskiego – w zależności od programu grantowego – możesz też współpracować z jednostkami samorządu terytorialnego, uniwersytetami, instytutami badawczymi, przedsiębiorstwami – o wspólnych celach. Taka różnorodność “typów” partnerów również może wnieść wartość dodaną do projektu – m.in. dzięki różnym zasobom, z jakich mogą korzystać „różnorodne” partnerstwa.

Na zakończenie – warto założyć organizacji, którą reprezentujesz, profil w wybranej/wybranych bazach partnerów/ na platformach tematycznych – np. EPALE – i po prostu dać się znaleźć innym poszukiwaczom partnerów do projektu:)